کد مطلب:36480 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:536
انتم الانصار عی الحق، و الاخوان فی الدین، و الجنن یوم الباس، و البطانه دون الناس، بكم اضرب المدبر، و ارجو طاعه المقبل، فاعینونی بمناصحه خلیفه من الغش، سلیمه من الریب، فو الله انی لاویل الناس بالناس. «شما یاوران راه حق، برادران در دین، سپرهای روز سختی و رازداران من در میان مردمید. به همدستی شما كسانی را كه از دین روی [صفحه 140] می گردانند ادب می كنم، و به هدایت روی آورندگان امید می بندم. پس مرا با اندرزهای خالصانه و بی ریا، یاری كنید، به خدا سوگند كه من از هر كس دیگر به مردم خیرخواه ترم.»[1]. [صفحه 141]
پس از جنگ جمل و پیروزی مومنان بر دشمن، امام علی (ع) به قصد قدردانی از تلاش رزمندگانش به پا خاست، محبت خود را به آنان باز نمود، تشكر عمیق خود را ابراز داشت و بر ارزش فداكاری لشكریانش تاكید كرد:
صفحه 140، 141.